Son Sen
şiddetle ihtiyacim var beni öpmene
dudaklarin dudaklarimi hacize gelsin dokun! dokun! dokun etime, etimle süslensin ardiç gözlerin akşam olup da delikanlilar siyah giydiler mi (dişavurumcu zifir ve seni seviyorum) turuncu soyundu mu orospu karilar ve dönmeler bir şelale çalarim en yakin vitrin camini kirip ceplerimde bahar şiirleri ve ilkokul ögretmenleri en güzel sesleri çizip anahtarimin kenariyla aglarim! aglarim ulan sana ne, sen soyun -mumlari söndür- yatagina uzan! süte aşki üfle!(*) biyiklarimi kestim, kravatimi taktim, suyumu içtim gittim(**) gidiyorum(***) (*) : sevda kafiyeleri arasindaki kivamli stoplazmik uzantilar degil miydi saçlarini kizartip da seni gövdeni boşaltip çekip uzaklaşmaya mecbur eden çekiç ugultusu ve kil buketleri--ki benim şahmerdanim senin çocuk karanliginda yaşli bir alice’di ve harikalar diyarinda iskambil adamlara poker borcum, sen, nasil, fakat (**) : yagmur kadardin, prezervatiflerimizden kan emdi mesut yaşayan meşhur yalnizlar ve meddah kronolojiler. Agzinda kanarya lekesi. (***): muradim yaniyor. Sen oyna hayatimi ey Robert De Niro. Sen söyle şarkimi ey hüzün: Newyork! Newyork! |