YA KÖTÜ ADAMIM, YA KÖTÜ ŞÂİR!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Dün bir şiirde yüz’ün üzerinde yorum gördüm.
Oysa altı yıldır burada olmama ve bin’in üzerinde şiir eklememe rağmen güne düşen bir kaç şiirim bile bu yorum sayısına hiç yaklaşmadı. Beni tanıyanlar bilir ki yorum için şiir yazmam, öyle her şiire yorum da yazmam. Pek çok iyi şâirin okunma ve yorum sayısını ona katlayan o şiiri görünce önce kendimi sorguladım. Biz nerede yanlış yapıyoruz, diğerleri neyi doğru yapıyor da vasat bir şiirle bile bu kadar yorum alabiliyorlar? Diye. Yoksa bizim yaptığımız doğru da onlarda mı yanlış? Aslında yüreğimden gâyet emînim ammâ Biraz şüphelerim var benim kendime dâir! Dostların hakkımdaki görüşleri muammâ Ya kötü bir adamım ya da kötü bir şâir Eğer öyle olmasa daha çok okunurdum Şiirimle bir sürü yüreğe dokunurdum İyi kalpli biriyim, yüreğim temiz lâkin Bilmiyorum nerede bir hatâ işliyorum? Bâzen delilensem de genel görüntüm sâkin Sanırım gerçeklerle kendimi fişliyorum Doğru mesajlar vermek istesem de boşuna Anlaşılan gitmiyor insanların hoşuna Etrafıma sürekli sahte gülücük saçsam Mavi boncuk dağıtsam defterde her kim varsa Eğrisi doğrusuyla herkese kucak açsam Toplayabilir miyim ben de yorumdan parsa Ne kadar şiir varsa hepsine ’süper’ yazsam Yüze dost görünsem de arkadan kuyu kazsam Bir sevgi kelebeği lanse etsem kendimi Hiç konu işlemesem çiçek, böcekten başka Yalnız ben akla gelsem sevdâ ehli dendimi Demesem vatan, millet, kalem oynatsam aşka Yazdıklarım gitmese hiç kimsenin ağrına O zaman basar mı ki herkes beni bağrına Yok yok, olmaz be dostlar, ben bunları yapamam Avutamam gönlümü yalan iltifât ile Kendimi birşey sanıp benliğime tapamam Çıkar için yapılan övgüyü bile bile Bilirim ki doğrunun yardımcısı Mevlâdır Az ama öz okunmak bence daha evlâdır. . |