1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2355
Okunma
Yeşil kapının ardında duyulan
Buram buram
Karanlığın kokusuydu
Soğuk karlı gùnden sonra gelen
Çılgın gùneşin acılı bakişlarını özlemekteyim
Kiş bitmeliydi bende
Çiçekler açmalıydı içimde
Olabildiğince uzanan papatyaların
Nedense boynu búkùktù bugùn
Bakışlar sancılı
Giden beyaz ardından
Taktığı tùl rengi sabahlarda
Daha gùn doğmamiştı, akşam da olmamiştı
Nereden çıktı bu tútùn kokusu
Ciğerlerimin en derininde duyduğum
Peki ya gözyaşlarıma ne oldu
Havada bulut da yoktu
Nereden çıktıbu yağmur
Yúrekten gözpınarlarıma sùzùlen
Akşamın alaca karanlıklarında
Yùrek yine çikmıştı sonsuz yolculuklara
Ara sokaklarda kimliğini arayan yorgun bedenlerde
Yeşil kapının ardindan duyulan
Karanlığın kokusu değildi bu defa
Son sözleri biten
Ölùmùn hùzùnùydù
Yúrekleri ağlatan
,,,YUNUS