SEN ÇIKTIN PAPATYA FALIM DA
[ kalin ]
bir bahar papatyasından açılan fal gibi kopan her yaprakta seni aramak sana ulaşamamak gibi bir şey bu yine tüm ihtimaller sen oldun tüm yolların sana çıktığı bir papatya falı gibiydin seviyor hep,her zaman seviyor hayatın esnemekte olduğu bir anda ya da gecenin hüzünlü zamanında caddenin kalabalık olduğu anda karşıma çıktın doyumsuzca sarılmandır dilegim siluetin olmasa bile ayak seslerini duyabilmek ister bir bahar günü olsun ister kışa yaklaşan sonbahar günü sensizliğin en büyük ödülü sensizlikti belki ruhumun uçurumlarında isyan çığlıklarım umutla bekler seni gözlerim yakan gözlerle bin kez baktınız söndüremedim ateşini yüreğim de bakma benim böyle olduğuma bilenler bilir bir masal değil asla anlattıklarım sana xxYUNUSxxx |