7
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1181
Okunma
Y a l n ı z l ı k
Müttaki bir kıvama gelince kalbim
Üşüyen bir yalnızlığım kalmayacaktır
Adımı söylediğinde karşıma duran dağ
Hiçkimseyle bir yalnızlığım olmayacaktır
Uzun ve ıslak gecelerin yaralayıcı gülüşlerini
Dinmek bilmeyen ağıtlarla örülen ömrüme
Giydirip çıktığımda en meşhur meydanına
Yalnızlık sadece benim müşgülüm olmayacaktır
Söz ırgatlığından varsın dönsün dilim kalbim
Her yerin göğü aynı aynadan bakıyor nasılsa
İyilik bir gece gövdesi mislimce gölgeli
Nefesinde tuttuğun yalnızlık benim olmayacaktır
Bir türküyü tüttürüp uzun ince bir yolda
Gözlerimi umudun ufkuna ulayıp
İlk fırsatta gülümseyerek en sevgiliye
Nefesim hiçbir yalnızlığı içine almayacaktır
Gittikce küçüleceğim uzaklaştıkca senden
Vardığım her menzilde yeni bir benimdir
Al aklımı başımdan çek en doğru çizgini
Nafile uğraşma ey yalnızlık sana yar olmayacağım
Bir denizin kör et gözlerini sil bir çölün sıcağını
En zirve bir dağı düz et çek esrarını bir yankının
Koptum bir kere senden sağırım mesafelerine
Ey yalnızlık bu dünya sana da kalmayacaktır
Şimdi sabrım sınırındadır bir gümrah yalnızlığın
En mütecaviz sesiyle boğmaktadır sukutunu
Kimse dillenip döllenmesin içinde ki insanlığı
Ben varsam ey yalnızlık dünya sana yurt olmayacaktır
5.0
100% (14)