seromoni
şarkının avuttuğu çaresiz yüreğim
bir şiire takılıp kalınca ansızın aynı seromoniyi söyler durur ilkin konuşur sonra susar ve sessizlik hele bir de akşam üstüyse yalnızlık çöker seromoninin buğusu üzerime sakindir gökyüzüm sakindir denizim nihavent şarkıya dönünce umutsuzca ümit eder yüreğim ufukta bir efkar gözükür ufukta hicran birden hayat üfler yüreğime okumakta olduğum şiir yeniden ümit ardından dön seromoniye sona yaklaşınca bitmektedir bardakta ki çay karışır herşey çayla birlikte şiir ve şarkı sona gelir serenomi de ümit kalır mı bir sonrakine |