İ S Y A N
İstemem bu tarih yazmasın beni
Her demim tazedir her anım yeni Kalbime saplanan aşkın nedeni Kendimden özge sevmemdir Seni Ey karşımda duran kokmuş sahtiyan Ziyan ettin kanımı emerek ziyan Bu âlemde bilsin sözümü duyan Sünger kulesinin köküne isyan! Zorlu zaman eğil önümde diz çök Kalleş karnındaki zehrini bir dök Benim alkışlara ihtiyacım yok! Dal değil mekanım, yükseldiğim kök Yemin içsem yeni yollar açılır Başta liva önde kevser saçılır Kızılcık şerbeti bazen içilir İsyanlardan işte böyle kaçılır Gereği olmalı duyduğun sözün Nazarı değer mi görmeyen gözün Dik olamaz başın ak olmaz yüzün Esas kaynağından sapmışsa özün Unutulmuş gibi çöle inen nur Bulunur mu ondan ziyade bir nur? Yaşadıkça yeter bana bu onur Ey nefis sadece sen sözünde dur. |
Unutulmuş gibi çöle inen nur
Bulunur mu ondan ziyade bir nur?
Yaşadıkça yeter bana bu onur
Ey nefis sadece sen sözünde dur.
...
Çok güzel ve mana yüklü bir hece şiiri okudum sayfanızda.
Tebrik ederim.
Sağlıcakla.