Sen Hep KabulümsünSen Hep Kabulümsün Ağlarsın zannım birgün, pişman olup kendine Sararıp yaprak gibi, düşersen yere gülüm. Aşka tutsak olursan, kapıl kendi dengine Kıymet bilmeyen ile , yaşamak bilki zulüm. Ruhunda yasaklanmış, kanat çırpan sevginde Çâre bulmak çok zordur, rastlamazsan dengine. Canhıraş sevdâların, çilekeş âhenginde Alın yazındır elbet, kaçamadığın ölüm. Verme kıymet kimseye, kıymetin bilmiyorsa! Dökme gözyaşı sakın, gözyaşın silmiyorsa! Değmez sevmeye eğer, sevmeye değmiyorsa, Dön evine gel gülüm, her şeyinle kabûlüm. Güler TURAN (İnsan manzaralarından) |