ŞAH MAT
Sıcak iklimlerden kalma bir halim vardı oysa...
İçim üşüyor.. Değince tenin tenime ısınıyorumda,yoklugun buna fırsat vermiyor... Keşke diyorum... Ve susuyorum.. Çatışıyorum sonra kendimle.. Gidiyorum diyorum,bu dönemeçten sonrası yok diyorum.. Olmuyor.. Konuş benimle,ve söyle.. Ne var bize dair yüreğinde?... Yoksa hanıma uğrayan bir yolcumuydun?? Ellerin hani hep içimden tuttuğum ellerin.. Hiç uzanmamışmıydı yoksa? Dudakların.. Hani nefesimi ciğerimde mühürleyip, Ateşimi neminde körelttiğim dudakların... Yoksa bir siyahh gülün sabah çiği düşmüş yaprağımıydı? Mevsimimi geçmişti yoksa? Yoksa hiç dokunmamışlarmıydı? Hayale düşman,belkide korkuyor YÜREGİM.. Kırıkları altında kalmaktan.. Yada uzanırken uçurum kenarlarına, Bin kırıkla geri dönmekten.. Ama.. Bugünlerde hayallerim hep yan yana, Omuz omuza,kol kola.. Keşke hep hayalle,öyle donup kalsam diyorum.. Üşüyorum ellerim titriyor.. Ağaçlar filizleniyor.., Mevsimler evrime uğruyor.. Bir yangının tam ortasında umutlarım.. Damla damla erimekte.. Oysa sana uzatmak istemiştim.. Bütün kaleleri fethettin.. Piyonlar düştü,muhafızlar esir.. SAH MAT oldu... Ellerim ensemde kilitli,nefes bile almıyorum.. Bir üflesen uçacak gibiyim.. |