Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
Bütün gemileri yakmıştın ya, giderken. Yangın külleri arasında bir fidan yeşermiş, Simsiyah öfke. Düşürdüğüm bir damla yaş, Tohumu olmuş terkedilmişliğin. Büyüyüp meyve verir mi bilmem, Dahası, Adı Umut ağacı olur mu?
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
F İ D A N şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
F İ D A N şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
gözyaşları tohumsa umudun ağacı neden olmasın?
bunca süslü-kalabalık laflar duyarken galiba sadelik asıl aranan...
çok sevdim şiiri
saygımla