İstanbul
İstanbul
Bir sonbahar günü geldim sana, Sen kötü gün dostum,sırdaşım,kadim dostum İstanbul. Sığındığım tek liman. Kimbilir ne acılar birikti yüreğinde,hissedebiliyorum. Neler gördü bu Mavi gözlerin,ihanet,boşvermişlik,çaresizlik,cehalet. Kaç kişinin umutları söndü sokaklarında üzüldün. Kaç kadın,kaç çocuk yok oldu arka sokaklarında Doğa kanunu gibisin İstanbul Senden sonra geldiğim bu şehirde,Bomboşum. Anılarımdan borç almaya geldim,İstanbul. Sensizde olsa buralarda, Seninle yaşamak istiyorum. Beni yalnız sen anladın İstanbul, Mutlu olmaktan bile korktuğumu,bir sen biliyorsun. Niçin senden kaçtığımı da……… Değişen bir şey olmadı aslında Ben yine korkuyorum İstanbul. |
Ben yine korkuyorum İstanbul.
yakışır istanbula bu güzel şiir...tebrikler...