TAMAHHenüz doğmuş bir bebeğin koynudur Hayaline gözyaşıyla dokunmak Akibeti ölüm ile aynıdır Seninle yazılıp sensiz okunmak En yakın, en uzak olur ya birden Ellerin asılı kalır havada Acıdır en acı, en tok zehirden Sözleri çaresiz bırakan veda Kirlenmiştir artık hemen her kıyı İmanın sırtında yüktür gururum Karanlıkta yitirdiğim Tanrı’yı Sevdiğimin gözlerinde bulurum Israrla ışığa koşar böcekler Aydınlık, nicenin kıyametidir Ölüm bir sabahın içinde bekler Ayıklar gecenin cürmünü bir bir Bir an’dır ölçüsü var’ın ve yokun Hazırdır zamanın içinde pusu Ne zaman ruhuma erişse kokun Başlıyor içimde an’ın korkusu Faruk Atli. |
Aydınlık, nicenin kıyametidir
Ölüm bir sabahın içinde bekler
Ayıklar gecenin cürmünü bir bir
Bazen ışığa koşan o böcekler kadar olamadık diye düşünürüm... En şerefli, en akıllı varlık insan nasılda akıldan yoksunmuş gibi yaşar anlayamam... Yüreğinize sağlık çok güzel anlamlı bir şiir...