AYRILIK
Yanık bağrım, yanar korda,
kavrulur, gönül aşk ateşinde, göz yaşıyla, sönmez bu ateş, tutuşmuş, her yerlerim, yangın, içimde işte ! şuramda, Terkedilmişlik ! acısı içimdeki, patlamış, koskoca bir volkan, içten, içten yanar ! o hazır, yandıkça, püskürüp patlar, lav olmuş akar, şu soğuk kan, oysa benim, bir vefasıza kanan. terk ederken, kim ettiyse nazar…. ..../.... Çok oldu, zaman geçip gideli, yine de, sönmedi yürekte ateş, hani söndürmek isteyen nerede, o gitti, doğmaz üstüme güneş, unutmaya, yüreğim el vermez, gönül bu ! onu ! hep sevmeli, olsa da ayrılık, devam etmeli, bu ayrılığa, ayrıldık denmez…. ..../.... Ne çok, göz yaşları döktüm, neden, neden ayrıldık diye,,,, kimse bilmedi, kimse görmedi, içime aktı hep, o kanlı yaşlarım, kimseler ! soramadı,hep gizledim, soramadı niye, bu yaşların ! diye, soramadı, soramadı…. ..../.... Kan oturmuştu, gözlerime, gizlice sildim ! bilinmesin diye, boğazıma otururdu, hıçkırıklar, yine de ! belli, etmedim kimseye, kaçtım fellik, fellik, köşe bucak, görünmesin, yaşlarım diye, görür de, görmezdi o insanlar….. ..../.... Kime ! kızayım, kime küseyim, feleğe’ mi, yoksa kara kadere’ mi ? sözüm yok ! hiç birine değil, bu bir kader, işte besbelli işte, kabahat, belki ’ de ! benim, ne diyeyim. ne söyleyeyim, ayrılıksa, biçilmişse, o da benim kara, kaderim…. |
gizlice sildim ! bilinmesin diye,
boğazıma otururdu, hıçkırıklar,
yine de ! belli, etmedim kimseye,
Şiir adına tebrikler hocam.