İçim kan ağlarken yüzüm hiç güler mi
Sevdiğini söylesen bu ömür biter mi
Dışarıda yağmur yüreğim de sen varken
Kavurduğun bedenim yokluğunu çeker mi.


Bir şarkı var dilimde tükenmek bilmeyen
Şiirlerimde sen varsın her zaman özlenen
Aşkımıza, sevdamıza içiyorum bu gece
Her yudumda anıyor yanıyorum bu gece.


Bir şarkının nağmelerindeydi aşk
Beni çağırıyordu rengârenk lâlelerin içine
Güneşse yakmak için uğraşıyordu tenimi
Bense yanarak tatmıştım verdiğin sevgini.


Bir bakışındı gözlerime takılıp ben de kalan
Bir damla gözyaşıydı yanaklarına saklanan
Lâl olmuş dilinden çıkmayansa iki kelime
Çok mu zordu sevdiğim artık söylesene.


Bir yangının külünü bıraktın geride
Aşkı savurdun doğmayan iklimlere
Geçit vermeyen dağlara saklandı sevdam
Özlemle anıldığın hatıralardasın tatlı belam.


Senelerdir benzetemedim hiç kimseyi sana
Kimseyi de sevemedim seni sevdiğim kadar
Hasret fırtınasına yakalanmadım ömrümce
Bir sana yandım bir sen yaktın beni delice.


Uçan kuşlara sordum seni söylemediler
Caddeler de ayak izlerini göremediler
Bir gizemin arkasına saklanan yüreğinde
Ben yokmuşum demek ki sevmemişinde.

Menekşe Gülay