Bir kuştun gönlümdeİki bin on yılı,son ay Aralık, Yağarsa kar yağsın artık ,isterse buz Hep uçmasından korktum Tuttum buz... Artık o kuşlarda özgür değil , Sen Özgürlüksen, Özgürlüğümde benim Kanadın,rüzgarın,nefes alışın senin değil Hepsinde vardır benim bedenim ... Gönlüm açmış sevda defterini sunuyor, Bırakıp gitmeyle terkedilmiyor , Isıtmayınca sevda güneşi,bedenim donuyor. Tutsak oluyor kanatlarım,mahkumun oluyor Gönlümdeki o kuşlar şimdi nerdeler Şimdi göç zamanı mı ki gittiler, Kalbim sıcaktı hep seneler, Bu kuşlar beni neden terkettiler? Turgay Kurtuluş |