Hayatın kirliliğinden kaçtım yine sığınağıma

Ürktüm gördüklerimden

Her ne kadar mücadele gücüm olsa bile

Seyrettim insanları sevgilerini

Severken incitmelerini farklı sevgi anlayışlarını

Dost,arkadaş sevgiler böylemi yaşanırdı

Ürktüm menfaatler çıkar düşüncelerden

Sorgulayarak hayatı, ne zaman bu hale gelinmiş

Ne çabuk tükenmiş gitmeler gelmeler arasında

Yitirdiklerimiz, sahip olduklarımız sahip miyiz acaba

Kocaman bir soru

Bir gün el uzatırsın, menfaatler,çıkarlar çatışır

Sonra arkasına bakmadan gider adı sevgiymiş

Dostum dediklerin

Kanım canım dersin bir gün bakarsın

Kanın çekilmiştir vücudundan

Kalır geriye kocaman bir hiç

Ürktüm, saklandım sığınağıma

İnsanların severken acı sözleri

Nasılda kolay söylediklerini izledim

Ne idi alıp veremedikleri diye düşündüm, düşündüm

Anladım ki her kes kendi doğrusunu kabul ettirmede

Yık dök parçala ve geriye bakmadan git

Hiç anlayamayacağım bu düşünceyi ve insanları

Hep dilin ucunda mı sözcükler

Sözcükler, yürekler nerde?

Yürek lal olmuş, yaşanır olmuş dilde her şey

Yürekler girmiş tadilata

İnsanlık adına

Gözyaşlarıyla izliyorum

Hüzünlü yüreğim akşamın burukluğuyla

Bir gün, önemli önemsizleşir

Çıkarsın yolculuğa, nereye olduğunu bilemezsin

Çağırırlar emir büyük yerden

Elde olmadan gitmek zorundasındır

İşte o zaman elde var kocaman bir sıfır

Ya da

Evrende bir nokta bırakmak

İnsanlık adına

Özgür düşünce

Dünya insanlık ayıpları içinde

Cayır, cayır yanıyor...


denizkızı