İSTANBULDAN İNSAN MANZARALARI
lakabı malkoçoğlu idi bizle gezerdi
Kartal sahilinde film çevirirdi günde üç dört şişe devirirdi hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi Pendikten Yunusa raylarda yürürdük yol boyunca komik hayaller görürdük bir bakarsın yalandan ölürdük hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi Çetin İnanç filminde oynatacaktı Cüneyt Abi’den başrol kapacaktı Hiltonda Sheratonda yatacaktı hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi kahveye gelirdi okey pişti hoşgül arada konser verirdi sanki bülbül bir wolsvageni vardı adı düldül hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi Zülfü Dede bir gün halvete aldı o gün tövbe etti akıllı oldu bir ay geçmedi aynı yola daldı hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi Kabataş’ta çilingir sofrası kurduk sene doksaniki çoğu anımızı unuttuk biz de zaten başka yollar tuttuk hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi Galata Kulesinden şahin gibi bakardı Taksimde resim,şiir sergisi açardı arasıra memlekete haber yollardı hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi elleri kocamandı kung fu yapardı yere sağlam basar lassa takardı bir kere küstü dünyaya sanki ne vardı hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi aslında feleğin çemberinden geçmiş memlekette dostlarından kazık yemiş kalkmış küçük yaşta istanbula gelmiş hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi zorluoğlu andı bugün hasretle seni bir başına koyup gittin be beni nasıl unuturum o dev gibi cüsseni hey be malkoçoğlu nerdesin şimdi |
Gidenlere rahmet, yaşayanlara selamet.
Kutluyorum kalemin daim olsun.