ela ve..
her yerde
ölmez ela.. her çiçekte kederlenmez gün ufukta batarken başlar baharı kırlangıçlar göçüyle biter.. düşler.. vakitsiz zemheri çiçeğidir aksi buz içre donan.. zamanın lal kederleri damlarken gözlerinden suya attığı taşları sayıp yeni bir öyküye başlar yine zamansız.. trenler geçer kara trenler bir türküye koşut.. o yüreğine koşut sözlerde arar gizini perdelerin... yarı loş odalarda bir el çeker perdeyi ve ayrılır geceden zaman... söner elanın rengi bir kızıl goncada açmak için yeni güne.. ve ela ve ele... 18/11/2011 ödemiş |