Sen tevbeni bilVarsın yansın yürek ahmak’lığına,sen tevbeni bil! Tutuşsun! Yandım! dese,kanma! Koşma! İmdâd! e Sabr ‘ın maskara’sıyım,gönlümün yüzkara’sı Kulak verme aman ha! Ardındaki feryâd’e Bu yürek değimliydi bakmayan göz yaş’ına Her yalancı yüreğe esir etti kendini Sök at! o’nu yerinden,ko o’nu bir baş’ına Tevbeni tutaraktan,göster o’na fend’ini İhsân’ın karşılığı bu dünyâ ‘da ahmak’lık kırkdokuz yıl devirdim,hep hep aynı terâne Bir baş taşıyorum ki,taş’lara vurulmaklık Gölge etme,”etme ihsân”,kal yüreğim virân’e |