VAKİT GECENİN ÜÇ KIRK BEŞİ




____yaseminlerin gecenin koynuna süzüldüğü esrik saatlerden birinde sesleniyorum sana yâr___



poyrazda salınır yüreğim
ruhum tarumar
hüzün soluyorum
gecenin sessizliğinde
nereye çevirsem yönümü
yokluğun var

vakit gecenin üç kırk beşi

mevsim güz
gecede ağustos böceklerinin müzik ziyafeti
nazire yapıyorlar yıldızlara
sunum olağanüstü
dinlediğim
bize özel bir resital

vakit gecenin üç kırk beşi

sensizlik vuruyor kıyılarıma yâr
nereye çevirsem başımı
hasretin var

vakit gecenin üç kırk beşi

aşka bandım yüreğimi yâr
masamda yarım kalmış demli çay
yudum yudum içiyorum sensizliği
duman duman içime çekiyorum
içimde küllenmeyen har
nereye baksam
gözlerin var

sana her gelişimde
senli çoğalıp
senli çağlar iken
kendimden eksiliyorum yâr
yaprak yaprak dökülüp
sayfa sayfa azalıyorum
ölüyorum yâr

ö l ü y o r u m

vakit gecenin üç kırk beşi

hüzün soluyorum
hüzün kokuyorum
ayazı kucaklarken kollarım
bir yıldız kayıyor gökyüzünde
küf tutsa da dilek ağacının kollarında umutlar
son bir dilek daha tutup
zaman sarkacına asıyorum

vakit gecenin üç kırk beşi

gecede isyan
gecede hasret
gecede efkar
gecede hüzün
gecede sözün
gözlerin
yüzün
gecede
adın var


seninle doğduğum gecede
yine sensiz
ölüyorum yâr


----

16.09.2011
ferhan erdoğan