YETER ARTIK BEKLETMEYanlızlığımda seni andıkça diriliyor Dindiğini sandığım sızılar hâlâ sıcak. Kıymet bilmediklerim bana değer veriyor Gönül bahçemde hüzün ektikçe kucak kucak. İnsanlardan kaçtıkça,gizlice saklandıkça, Kavruluyor yüreğim şu sevdamdan yandıkça Eller usandı, bıktı; ben ismini andıkça Dinlemek istemeyip, artık herkes kaçacak. Beklemeye gücüm yok; yeter gel be imansız! Hiç haberim yok iken, beklemezken apansız. Hayat sensiz öyle boş, öylesine anlamsız Sana bağlanmış bu can; sen yoksan ne yapacak.. Gönül söz anlamaz ki, istemezsen de beni Ne yapsam, yüzsüz yürek, gavur seviyor seni Öyle çok istiyorum yalnız bana dönmeni İşte o an gönlümde tüm güllerim açacak... Mutluluk varlığındı; yokluğundan utandım Cennetinden kovulup, cehenneme atandım. Susuz kalmış gibiyim nefessizim, tıkandım Yeter artık; bedenden ruhum uçtu uçacak. A.P MORKOÇ |