Üç gönül ateşi üç efsane sır.
Leyla’nın saçına asılı mahya.
Anlatmaz hurufat lâl olur asır.
Firuze çağlarda kurulan hülya.


Melek nefesinin buğusu ayda.
Billûr bakışlara yansır asalet.
Erguvanlar açar sırça sarayda.
Tariflere sığmaz bu demde halet.


Bir kehribar tespih dönüyor zaman.
Üç güzel üç masal çağda açan gül.
Açılır Boğaz’da nazla hüsnü an.
Gizemdir dizede o nazlı betül.


Hisarlar heybetli ufukta efe.
Kız Kulesi nazın nazlı sureti.
Gerek yok burada zile ve tefe.
Yakamoz düğünü suyun hâleti.


Yedi yıldız doğar çağın üstüne.
Yedi taç yedi han İstanbul’sa tek.
Akıl ermez semaverin kastına.
Burda küffar öptü hem el hem etek.


Eyüp semasından melekler iner.
Uhrevi âleme açılır kapı.
En saygın konuğun kokusu siner.
Itır yayar çağa kuru taş yapı.


Çamlıca tepesi seyrangâh olur.
Boğaz’ın koynunda hüsnü an üşür.
Yıldızlar burada efsane solur.
Alev renkli dudak çayla öpüşür.


Bizanslı kızların rüyalarında.
İncecik ay doğar deniz sathına.
Bir Fatih boy verir hülyalarında.
Şehre giriyorken binip atına.


Bir şehir her semti şaire ilham.
Üsküdar’da akşam çayımın demi.
Fakir hanelerde demlenirken gam.
Demlik sürer yaralara merhemi.


Ateş hasret ile yur hayalini.
Cam rengi kaybolur çayın içinde.
Nedim bulamazken has nihalini.
Bin devran sürülür Boğaziçi’nde.


İstanbul bir peri gözleri mavi.
Işıl ışıl suda hayali ayın.
Üç güzel üçü de aşka müsavi.
Hayalini süsler sırça sarayın.
Ankara,15.11.2011 İ.K