Cananım DedimOnlarca insanın içinde gördüm İşte bu kadınım cananım dedim Gözlere kapıldım girdaba girdim İşte bu kadınım cananım dedim Bir çay bahçesinde gözlerden ırak Gülhane sırtında topraktan duvak Sarnıcın alnında sözlerden uzak İşte bu kadınım cananım dedim Gözleri boğazdan damlaydı sanki Sözleri içinden sızmaydı sanki Gizledi harından gölgeydi sanki İşte bu kadınım cananım dedim Sirkeci yokuşu çökmüştü bugün Gönüller bir hoştu coşmuştu bugün Gün olup doğmuştu yağmıştı bugün İşte bu kadınım cananım dedim Naim’im gül yüzün güldürdü yüzüm Soğuttu gülüşün söndürdü közüm Bahardı gelişin döndürdü güzüm İşte bu kadınım cananım dedim. 20.03.2007 / 24.00 Bedrettin Naim Arslan |
Saygılar