Dar/al
Daral geldi işlerden
Çamaşır bulaşık derdinden Bir de ne pişirsem fikrinden Ne zormuş kadın olmak Her gün aynı tasayı taşımak Aksatınca işleri, hiç iş bilmez olmak Sakın yaşarken küçümsemeyin Yemek bulaşık çamaşır ütüyü Sizi temsil eden dış görünüşünüzü Sıhhatinizi düşünüp türlü çeşit pişirilenleri İnsan kalitesini belirlermiş ana Ütüsüz topluma çocuğunu bile salma Duygularını da unutma Hep güler yüzlü ol onlara Dönüp bakınca aynaya Bana da bir psikolog gerekecek galiba Yetiştirirken beni annem Çağa göre yetiştirmemiş Ben bunları öğrenene dek Ömrümün yarısı gitmiş Bu bir öz eleştiri Galiba kaybediyoruz toplum olarak Ana olma becerisini |