Ruhumun figanı dinmek bilmiyor!Kimbilir Belki nefsimden Belki de yıllara sari Suskun bırakan kederimden Ah u figan Ettiren burukluğun şiddetinden, Hüzün zerkeden eleminden Bir ömür hicran sahrasında ki Solan ümitlerin içimi titreten çilesinden Nasıl söz ederim Haddimi bilmeyi yeğlerim Sessizlik içinde nasibim için beklerim İrade zafiyetleri için hangi yüzle kal ederim Bilgiye erişmeden İdrakin sadrında demlenmeden Halin suskun hicranını şehretmeden Şevkten arınıp, solan yaprağa imrenmeden Aşktan söz ederler Halin deminden nedense bahsetmezler Nefsanilik adına vehmetmeyi önemserler Ter kokusuna meylederler,ziyadesiyle siksintidirler Varlıktan vazgeçmek Hak adına verdiğin sözün aşkıyla nefeslenmek Ruhun firkatine erişmesi için azmetmek Kalbin inşirahı için çileyle kulluğa meyletmek Hevesin bahanesinden Nefsaniliğin mücerret olan cehresinden Mizac haline gelen keyfiyetten Arınmayı gaye edinmek, vecdiyle filizlenmek Hak adına esenleşmek Her halin ikamesinde ki zanı yenmek Yargı adına kimseye hüküm vermeden İnayeti ar edinmek, ihlasla aşkı nefeslenmek İnsan akıldır İzanıyla farkı yakalayan nazardır İradesi adına hükmü beklenen hicrandır Her tercihinde hür olan candır, atisini belirleyen zandır Aşk taklitten aridir Asla ve kat a zan için kapalıdır Hak ve hakikatin şiarından akseden fermandır Niyeti halis olan için en ulvi bir sevdadır Mustafa CİLASUN |