SENİN YOKLUĞUN
Yine hasret düştü gönül dağıma
Tak etti canıma senin yokluğun Özlem; çöreklendi gönül ağıma Tak etti canıma senin yokluğun Bu nasıl hasretmiş bitmek bilmiyor Düşe yuva kurdu gitmek bilmiyor Düşte bile veda etmek bilmiyor Tak etti canıma senin yokluğun Nasibim hasretmiş ne edeyim ah Gayri deli gönlüm bulmuyor felah Çekilmiyor sensiz bu ömür billah Tak etti canıma senin yokluğun Kısmette yoğumuş vuslata ermek Gülşenine girip gülünü dermek Kirpiğin ucuna güneşi sermek Tak etti canıma senin yokluğun Dursun ELMAS |