Gİ-Dİ-YO-RUM...
BİRİNCİ BÖLÜM
Gidiyorum vaktimin boğazını sıkmadan Umutsuz yarınlardan daha fazla bıkmadan Gidiyorum hakkıma vebalini yıkmadan Varlığında yokluğa giz olup gidiyorum. Gidiyorum öfkeme daha fazla çatmadan Sözüme hakaretle ihaneti katmadan Batık gemim su alıp yalpalayıp yatmadan Sabahların hayrından yüz bulup gidiyorum. Kızıyorum ardına düşüp gezdiğim için Bu kalışın sonunda hüsran sezdiğim için İnadından usanıp gamdan bezdiğim için Dünkü günden yarına söz alıp gidiyorum. Gidiyorum listene sen adımı yazmadan Gidiyorum elinle çukurumu kazmadan Gidiyorum aklımı daha fazla bozmadan Savrulup fırtınanda toz olup gidiyorum. Bahar NİSAN larını çok görürken nefsime Madem MAYIS umutsuz yüz çevirmiş tersime Mademki talihimde KIŞ yazmışlar mevsime Bu gidişin adını GÜZ koyup gidiyorum. .-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.- İKİNCİ BÖLÜM Senin olsun mutluluk, en büyük saadetler Dilediğine dağıt uzun boylu vaatler Bir benle barışmadı surat asan saatler Hüzünlü takvimleri alarak gidiyorum. Ne satır başım oldun ne cümlemdeki sonsun Başlık bile değilken bu isim nasıl konsun Noktayı sivriltirken virgülü niçin yonsun Açılan parantezden cayarak gidiyorum. Kimbilir kaç kişiye mezar olur yüreğin Hangisinin kanını zehirliyor ereğin Eşkiya konağında sayısızca direğin Yıktığın enkazını görerek gidiyorum. Yenilgiyi ilk defa sayki kabul ettim ben Sayki zafer kazandın galibide oldun sen Mağlubiyetten kaçış, firara say istersen Neticeyi onura sorarak gidiyorum. Gidişimle matemin belkide huzur bulur Feryadın kıyısına, yaslanan mazin olur Ertesinde zamanın pişmanlığı duyulur Bir avazdan bin niyaz duyarak gidiyorum. Gidişim belki daha onurludur kalmamdan Bir yalana inanıp bir yoğa aldanmamdan Belkide AŞK bildiğim bir hiçi varsaymamdan Zamanla vazgeçmeyi umarak gidiyorum. yasemen akyürek 10 11 2011 ANKARA |