ela düşler senfonisi..
paslı bir bıçağın
sırtıyla vuruyor kabuk tutmuş yaraya ve bir çift gövel ördek havalanıyor gölden.. sondan sayıyor bir iki takılıyor dil rakamlara hacet yok oysa geriden gelenleri saymaya.. eski zamanları yoğurup kızıl bir kazanda kırık dökük sözlerle gam eyliyor başına... atından düşüyor yorgun bir yolcu cebinde ela düşler senfonisi dudaklarından kayıyor birkaç eksik söz.. tutunamadığı yıldızların öfkesi yüreğinde yumruklarını vuruyor hınçla dizlerine... eksilerek artanların kof yalnızlığı sarıyor ela düşlerini yarınsızlık,diyor bugünden artmamakmış sözcüklerde.. paslı bir bıçağın sırtıyla vuruyor kabuk tutmuş yaraya ve bir çift gövel ördek havalanıyor gölden.. 08/11/2011 ödemiş |