NEREYE ÇEKSEN...
Hangi susmada konuştu ki dilim?
Ne zaman fırsat verildi. Yoksa ben mi görmedim? Senin hep baskındı karakterin Benimse... Nereye çeksen oraya gelirdi benliğim. Sevişmelerde bile üstte olan sendin. Sendin saçlarımı dolayan parmaklarına Dur dediğinde duran Gel dediğinde gelen bendim. Nereye çeksen oraya gelirdi belim. Çıkmazdı sesim sana karşı. Benim için daha önemliydi senin zevklerin. Bu yüzden ısırırdı dudaklarımı dişlerim Bu yüzden bilmezdin Ne zaman canım acımış, canım yanmış benim. Sen her zaman bir kaç adım daha öndeydin. Ben hep geriye dönendim. Belki de bu yüzden , Sen bu kadar ilerlerken Ben olduğum yerde sektim. Düşündüm.. Evet, ben hep işime geldiği gibi düşündüm. Senin için yarınını bilmeden Geleceğe hayaller kuran biriydim. Düşündün mü hiç? Böyle sorgusuzca ilerlerken sen... Niye bir kere bile düşmedin? Çünkü... Ben bir tek hayallere koşar adım gitmedim. Bu yüzdendir beni yerde görüşün Dizimdeki kabukların sebebi bu yüzdendir Bu yüzden otsuz çöpsüz yollarda gidişin. Sen bilmezsin ama... Yollarını ellerimle temizledim. Tamam kabul ediyorum Ben çok değiştim. Ama bir düşün, bir bak aynaya Neden? Neden mi? Nereye çektiysen oraya geldiğimdendir desem? |
farkına varmaz insan taki dönüp seni ısırıncaya kadar.
o zaman kendine gelir insanlığına döner benliğini farkedersin.
yinede yaşamadan duramazsın.
saygılar