[ kalin ]

Kirletemedi senin griliğin bile
Hayatın en pembesiydi ölümün saflığı
Dayandı kapısına bir gece vakti arzuların
Sonsuzluğun berrak durgun sular gibi içti hüzünlerimi
Kalıcı zaferlerin duldasında silindi özgürlüğüm
Güneşin aşkıyla doğmayan sabahlara inat
Yürüdüğüm geceler sebebim taşa kestim

Aşkın hallerini bilirmisin
Şaraba düşen nem gibidir
Öyle usta ve o kadar kurnaz
Kısa geçti zaman anılarsa hala tadı damağımda
Mağrur bir şarap misali kekremsi
Usulca dökülüverdi kırık testilerden
Ve günahların keçisi seçildi koyuca hayvan

Kusursuzluk abidesi sen
Bilmezmisin yollarda yürüyen ben
Hor olmanın yolunu bilirimde
Yüreğim el vermez veremez
Kahpeliğin icadından bu yana
Kaç bin yıl geçmiş susarım

Eziyetin sanadır ey şeytana göz olan
Timsah değimlidir ki göz yaşında boğulan
Uslan uslan uslan ne olur artık uslan
Doğrunun dengesi değildir ki yalan
Önünde haykırıyor tüm güzellikler şimdi talan
Soruyorum aslan ininde kükrer mi ulan
İki cümledir tüm var olan
Doğdun varsın öleceksin inan inan….