adı konmamış yarınlar
postaya atılamayan mektuplar şimdi tahta masada öylece duruyor günler geçmek bilmiyor saatler ilerlemiyor kapım çalınmıyor akşamın karanlığı iyice kaplamışken sokağımı nemli duvardan indirdiğim kırık biraynada seyrediyorum şimdi kendimi..
|