GÖMÜN GİTSİN

Duydum ölmüş itin dölü
Ocağına dolsun ölü
Sönsün odu kalsın külü
Yakanın da avradını

Yalan dolan bütün huyu
Kurusun tüm sopu soyu
Ölüsüne bir tas suyu
Dökenin de avradını

Dünyaya bela getiren
Neyse ki erken yitiren
Kahrından ömür bitiren
Ecdadın da avradını

Çenesini bağlayanın
Yüreğini dağlayanın
Ağıt yakıp ağlayanın
Hısmının da avradını

Kabrine tahta getiren
İbrik ibrik su götüren
Malı mülküne oturan
Soyunun da avradını

Mezarını taştan oyan
Başucuna mermer koyan
Beyaz kefenin dokuyan
Ustanın da avradını

Derince kazın kuyusun
Yerin dibinde uyusun
İzi kalmasın deyyusun
Gömenin de avradını

Çoluk çocuğu inlesin
Yedi kat dipte dinlesin
Kefen dikmeye iğnesin
Verenin de avradını

Cenazesini yıkayan
Kıçına pamuk tıkayan
Fatihasını okuyan
Müminin de avradını

Kazanına su dolduran
Cenazesini kaldıran
Ardından namaz kıldıran
İmamın da avradını

Toprak dolsun boğazına
Kurtlar üşüşsün ağzına
Musallada namazına
Duranın da avradını

Dört kolluya bindirenin
Mezarına indirenin
Çiçek çelenk gönderenin
Hepsinin de avradını

Düşünmeden niçin neden
Onun peşi sıra giden
Haklarını helal eden
Milletin de avradını

İyi bilirdik diyenin
Ölü aşını yiyenin
Pılı pırtısın giyenin
Tümünün de avradını

Tabutun ucundan tutan
Helvasından lokma yutan
Kırkında mevlüt okutan
Cemaatin de avradını

İstemeyerek gömdüren
Yeni zürriyet umduran
Nesline çüklü çömdüren
Evladın da avradını

Sağlığında saygı duyan
Aldanıp adamdan sayan
Vasiyetlerine uyan
Efradın da avradını

Kazak Abdal’dan ders aldım
Dört bir yana muştu saldım
Arkasından türkü çaldım
Susanın da avradını

Mevlam iyi ki ayıra
Açını eller doyura
Düşündüğümü hayıra
Yoranın da avradını

Ozan Yılmaz böyle dedi
Ardından lanet eyledi
Sorarlarsa kim söyledi
Soranın da avradını