Doğa aşkı kalbimizi yakmazsa
Dere durur, ırmak kurur, yol olur
İnsanoğlu çevresine bakmazsa
Göller uçar, toprak çatlar, çöl olur

Ormanlara düşünmeden kıyarsak
Yok edeni girişimci sayarsak
Talanları dört bir yana yayarsak
Yaprak solar, ağaç ölür, dal olur

Hayvanları acımadan vurursak
Katliamı seyrederek durursak
Bitmez gibi bir sonuca varırsak
Yaşam biter, umut söner, kül olur

Doğa küser yıkım sürüp giderse
Zehir kusar oksijeni biterse
Yer sarsılır doğal denge yiterse
Buzlar ağlar, sular çağlar, sel olur

Alev olur ılık nemli havalar
Çorak olur bütün yeşil ovalar
Fırtınalar dağı taşı kovalar
Şimşek çakar, boran olur, yel olur

Övünürken vardık diye biz aya
Varlığımız sorun olur uzaya
En sonunda yeniliriz doğaya
Tüm neslimiz, esir düşer, kul olur

Hep beraber kafa beden yormazsak
Birlik olup hesabını sormazsak
Tüm insanlık candan karşı durmazsak
Kıyım sürer, töre olur, yol olur

Uğraşmazsak çözülmez bu bilmece
Savaşmazsak lafta kalır sadece
Başarırsak destan olur her hece
Ozan söyler, Yılmaz yazar, dil olur