İDA’dan seyredişin…
Güneş henüz doğmamıştı
Sabah rüzgârı uzak kaz dağlarından Gül yüzümün mis kokularını Bahar kokularını getiriyordu Daha insan ayağının basmadığı İDA dağlarının uçsuz bucaksız Uçurumların başladığı o su seslerinin Gül yüzümün sesini getiriyordu En dip yüksek tepede kartal yuvasında Ayakları altında uzanan İDA Karanlık denizin hışmında vadiyi seyrediyor Ama gül yüzlüm biliyorum beni gözetliyordu Sanki dipsiz bir kuyuda sanırsınız onu Çam ağaçlarının başladığı yere kadar Sarp kayalık içinden geçilmez orman Buraların hâkimi sanki benim gül yüzlüm. Güneşin yeni ağaran tan yerini Keskin kararlı gözleriyle süzülüyordu Vadiyi İDA’yı titreten o gözyaşlarının sesleri Ve seni çok seviyorum çok tosunum mırıldaması Akşamdan kalmış tavşanlar, keklikler Kelebekler bir sürü onu seyreden kuşlar Gül yüzlümün sevgi dolu gözlerle bakışı Biliyorum beni istiyor yanına çağırıyor du Ama biliyordu ki o ben imkânsızdık… Sami Arlan.. |
saygılar...