Çaresiz
titretirken güz rüzgari içimi
bomboş ellerimde akar anıların seli kimsesiz duygularım küs içimde acılar sadece geride senden hediye sevdiceğim gittiğin günde ben yaşamadım bittim içimde acı çığlıklarım dudaklarımda kelepçe kalbimin içi erimekte içten içe sensiz bir sonbahar daha geçmekte ümitsiz çaresiz mısralarda hep kalan senden geriye bir iz aşk denen duygu yıpratırken ruhu acıtır kalbi hanceri yanlızlığın sonbahar rüzgarı ile düşen yapraklar gibi ben çaresiz |