SEN YOKSUN
Sen yoksun,
Deniz sessizliğe bürünmüş, Yokluğunu hisseder gibi, Dalgalar vurmuyor artık, Bütün gemiler kıyıya vurmuş, Balıklar yüzmüyor artık, Sen yoksun, Şehir ıssız, Kimseler kalmamış sanki, Sokak lambaları yanmıyor artık, Adını yazdığım kaldırımlar bom boş, Sen yoksun, Bütün güller solmuş, Çiçekler boynunu bükmüş, Kuşlar uçmuyor artık, Konmuyor ağaç dallarına, Sen yoksun, Geceler zifiri karanlık, Ay ışığı aydınlatmıyor dünyamı, Yıldızlar gökyüzüne küsmüş, Parıldamıyor artık, Sen yoksun, Üşüyorum yokluğunda, Titriyor bu yorgun bedenim, Güneş ısıtmıyor eskisi kadar, Sen yoksun, Adım adım gidiyorum artık, Yürüyorum ölümün kıyısında, Alıp götürdüklerinden artta kalanlarla, Yokluğunuda alıp gidiyorum... MEHMET ÇEÇAN ( ŞAİR MEMO ) ŞANLIURFA |