Simyah Yüreğimde
kabzası elimde iki ucu keskin
kınsız kılıçsın sen noktasız virgülsüz okuyanı çıldırtan efsunlu yazısın sen üfle güneş sönsün diyen sevgiliyi, soyan el kadar sabırsız sıcağı yakan soğuğu donduran çöl kadar kararsız her gece sevişip sabah yok olan yakamozlar kadar hayırsızsın sen bir dağsın sanmıştım kum gibi ellerimden kayansın beni bırak, kendinden cayansın aynada sır, aleme ayansın simsiyah yüreğimde bembeyaz bir yalansın sen sırsız bir testisin su sızdıran çekilsen yolumdan, kırılmadan Simsiyah |