SEVGİ TOHUMLARI
Bir ormanın içinde ulu çınar gibiydim
Nice kuşlar yuva kurdu dalıma Gölge oldum yolu düşen garibe Ateş oldum agustos da buz tutmuş bedene Nice sevgililer aşklarını yazdı yüregimin üstüne Sarıldıkca boy verdim sarmaşığın dalına Ne kara kışlar gördüm Yılmadım yıkılmadım yaşadım inadına Taki seni kaybedinceye kadar Şimdi birer birer yok oldu dostlar Kimi benim gibi içten içe çürüdü Kimileri al yeşile büründü Şapka düştü ve kel göründü Bense dağ başında arsızca yaşayan Ahlat ağacı gibi tek başıma kala kaldım Aşmalıyım bu kara kışıda Aşmalıyım baharın özlemiyle Bekleyeceğim baharı Zor olsa da kavuşacagım Yeniden ekeceğim sevgi tohumlarını Yeniden filizlenecek sevgimin ormanları Osman Karaca |
Ahlat ağacı gibi tek başıma kala kaldım
Aşmalıyım bu kara kışıda
Aşmalıyım baharın özlemiyle
Bekleyeceğim baharı
Zor olsa da kavuşacagım
Yeniden ekeceğim sevgi tohumlarını
Yeniden filizlenecek sevgimin ormanları
Tebrik ediyorum. Çok güzeldi şiiriniz.
Saygı ve selamlarımla.