sürgün
bir hortumdu filin ucunda
sonra savruldu birer birer tül kanatlı kelebekler uzattım elimi boşluğa bir hiç kaydı elimden ya tutamadım... ya da tutunamadım baktım ardımdan boşluğa çaresizce soramadım, soramadım... sihirli bir sırnaşığa takılıp düşemedim yollara bir hiçlik var bugün yine dünden kalan elime bir çayır var sanki bir çayır ileride topallıyor leylekler topallıyor önümde dönüyor dünya tepiniyor üzerimde yine yeni bir günün sonundayım ben bugün yine kara bir dün bugün yine kara bir ömür bugün biliyorum her doğan yeni günde aynı güne sürgünüm... 26.10.2011 |