Doğduk, yürüdük, koştuk,
Herşeyden habersiz, tasasız kaygısız,
Gün oldu küçük oyuncak bebekler
Çok mutlu etti bizi,
Gün oldu bir bilyemiz kalbolunca,
Dünyamız karardı.
Yeni giydiğimiz elbisemiz,
Yeni alınan ayakkabılarımız,
çok mutlu ederdi bizi
Şen kahkalarımız, dünyayı çınlatırdı.
Sevgi doluydu içimiz,
Nefret, kin lügatımızda yoktu,
Hatırlarmısınız,
Ne küçük şeyler mutlu ve mutsuz etti bizi.


Şimdi Büyüdük.İsteklerimiz büyüdü,
Hırslarımız büyüdü.
Herkesten daha çok zengin olmak,
Herkesi izip geçmek ve yükselmek,
Çok zengin olmak,
Elde etmek için bunları,
Gülen yüzümüz asıldı,
Kahkahalarımız, sustu,

Mutluluğu sahte dostlarda,
Arkanı döndünce kuyu kazan,
Yalancı insanların arasında aramaya çalıştık.
Şimdi bakıyorumda insanlar arasında yalnız,
Üstümüz başımız paklanmış,
Ama neyazıkkı,
Ruhumuz kirlenmiş
Sıcacık bir dost gülüşüne muhtaç,
İnsanlar topluluğu olmuşuz.