GERİ DÖNMELİSİN
Geri dönde isyanımı kusayım yüzüne
Terk edişini hatırlatıp sana Nefret dolu gözlerle bakayım gözlerine İçimde büyüyorsun an ve an Ölmüyor diriliyorsun zaman zaman Güneş kaybolup doğdugunda ay Karabasan gibi çöküyorsun üstüme İçimde büyütüyorum alaycı gülüşlerini Geri dönde insan nasıl yıkılır göstereyim sana Yalvarıyorum allah’a dönmeli diyorum Dönmeliki görmeli eserini Ayagım takılır taşa düşerim Ben düşerim yıkılmam asla Sen nasıl yıkılır insan görmelisin Ögrenmelisin yaşamalısın Kalkamazsın düştügün yerden Ben insanoğluyum atan bir kalbim var Düşsende uzanır elim eline Nefretim aşsada dizim boyunu Bir bakışım yeter anlayana |