............
Kangren olmuş yaram kanarken
Kalemim kanlarla yok oluşumu yazar Bedenim son kez çırpınırken hüsranlarda Kirpiklerim çocukluğumu arar, Yaşanmışlıklarım dolar saçlarıma Herşey karışır bir birine, umutsuz bir kapı açılır karanlığa Bir ses duyulur derinden ruhum ağlar hıçkırıklara boğulur Devrik cümlelerim duyulur sessizlikte, Bir gelin edasıyla kefenim süzülür Kuşlar göç eder hayatımdan soluk çıkmaz , sessizlik tahtına oturur Bir demli çay kokusu duyulur Hasta beden , son nefsine soyunur Gözler ararken bir bir gidenleri, El yordamıyla hayata tutunulur |