Van'da deprem..
Yine kara günlerden biri yaşandı
Zelzeleyle sarsıldı Van’la Erciş’im Şehidin acısını sindiremeden En büyük felaketi gördü Erciş’im Yedi katlı binalar toz duman oldu Dağlar taşlar yıkıldı yerle bir oldu İnsanlarım afetle perişan oldu Toz toprak yığınına döndü Erciş’im.. Bir yanda can pazarı bir yanda telaş Elle kazma kürekle ecelle savaş İnsanlık için beraber kürt türk laz dadaş Har ateşle tutuşan küldü Erciş’im Bir çok hane mesken balçık topraktan Çimentosuz demirsiz sanki kağıttan Yüreğimiz yanıyor acı ağıttan Acıyı bağrımıza sürdü Erciş’im.. Sokaklar insan seli çığlık çığlığa Uygun mu bu binalar böyle bir çağa İki çift lafın varsa söyle be ağa Yüreğimiz seninle yandı Erciş’im.. Anasız babasız kaldı yetim çocuklar Sevgiyle tütüyordu söndü ocaklar Bebelerinden yoksun artık kucaklar Yine yasa boğulduk senle Erciş’im.. Niceleri kaybettik kayıp yitirdik Üç kuruş kazanç için binalar diktik Depremle yaşamayı öğrenemedik Bir güzel memleketti candı Erciş’im.. Böyle bir acıyı bir daha yaşatmasın bizlere rabbim.Hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet yaralılarımıza acil şifalar, evsiz barksız kalanlarada sabır ve metanet diliyorum..Saygılarımla.. Şair:İsmail Kurt 24.10.2011 |
Elle kazma kürekle ecelle savaş
İnsanlık için beraber kürt türk laz dadaş
Har ateşle tutuşan küldü Erciş’im
Her satırı duygu yüklü bir şiirdi. Yaşanan acıyı çok güzel anlatmışşınız.Duyarlılığınız için teşekkürler..........