Kaybeden Harfler
Anlatılmak istenen duygu,
Hiçbir cümleyle denkleşemedi. Anlatma yolunda kaybetmiş her harf Terk etti sayfanın beyaz belirsizliğini... Silginin infazıyla ölmüş her harf, Tekrardan canlandı kalemin göz yaşında. Kucaklaştılar hep birlikte, Taki, anlatılmak istenen anlatılana kadar... AY’ın, Güneş’e devrettiği Her nöbete şahit oldu bir çift göz. Gecenin karanlığında dirilmiş her harf, Gün ışığıyla öldü tekrar... Anlatamadıkça kalem daha çok ağladı, Harfler daha çok kenetlendi birbirine, Heyhat beğenilmedi hiçbir söz, Geçemedi bir küçük yüreğin seçmesini... Kalem de yoruldu artık , harfler de... Belki de ilk defa silgi kazandı. Ama mühim değil, Kaybetmenin kolaylığı, Anlatılmak istenenin zorluğundandı... |