Kafatasımda beynim, iki yarım küredir Ortasında kâinat, sanki buğday tânesi Kafatasımda dünya, sadece bir püredir Onu bir çöpe bastı, gönül pastahânesi
Kabuğunu kırıyor, bir hakikat tohumu Nûrların sıcağında filizleniyor her gece Nazlı Anka Kuşuʼna çeviriyor rûhumu Hikmet darağacında, şakıyacak sadece
Dünya denilen topu, iğnelerken bu çocuk Gözleri gülüyordu, bu yaramazın, hayret! Âlem ona dedi ki: Aklî dengen mi bozuk? O da:,,Kim akıllı kim deli bekle ve seyret!ˮ
Hüngür hüngür ağlıyor sokaktaki adamlar Benim bir topum dahi, yok herkese kıyasla Dünya denen çatıdan, başıma acı damlar Eve dolan gözyaşım, eşit hatta Manyasʼla
Varlıkta boğulurken gördüğüm bütün herkes Ben hiçlik deryâsında, tam kulaç atıyordum Gördüğüm insanlar da zor alıyorken nefes Ben yokluğun dibinde kumlara yatıyordum
Bu hiçlik deryâsında yüzen bir balık oldum Boş varlık sâhiline, uğramam ben bir daha Yokluğun amâkında bâkî bir Hâlık buldum Gidiyorum bu sabah, çok sevdiğim Allahʼa
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
AKLÎ DENGEM BOZUK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
AKLÎ DENGEM BOZUK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Yorum ve iltifatınıza çok teşekkür ederim. Tevazuluk değil ama; en beğendiğim şiirim birkaç tanedir. Şahsen tarafınızca okunduğumu tahmin etmiyordum. İlk defa yorumunuzu gördüm. Onur ve şeref verdiniz.
Nadir de olsa beni on ikiden vuruyorsunuz.Şuan şiirinizin atmosferine hapsolmuş bir haldeyim.Zihin fezasında varlık telaşı çeken nefsime tokat tokat iniyor her dize. Uyandım zannederek her sabah yeni bir gaflete kapı aralayan ömrüme,şiir tercüman olmuş. Kulluk bu değil diyen içimin ,amel noktasında iflasını insanlığa iyiliğe çeviren aptallığımın kendi amel defterine günahlar dererek tükenmesi ruhumu anka kuşuna çevirsede.kel aynak olduğumu da biliyorum muhakkak.Dünya denen çatıdan üzerime zehir damlıyor evet.Bunca varlık darlığın tek sebebi demiş yunus."Allah rahmet eylesin".Hakikatende öyle.Mevla bir sebep gönderip beni benim zulmumden çıkarsın . Hayranlık uyandıran sıgaya çeken sorgulayan ve istikamet gösteren şiire bin teşekkür bin selam.Ellerinize sağlık.
Kafatasımda beynim, iki yarım küredir Ortasında kâinat, sanki buğday tânesi Kafatasımda dünya, sadece bir püredir Onu bir çöpe bastı, gönül pastahânesi
Kabuğunu kırıyor, bir hakikat tohumu Nûrların sıcağında filizleniyor her gece Nazlı Anka Kuşuʼna çeviriyor rûhumu Hikmet darağacında, şakıyacak sadece
Dünya denilen topu, iğnelerken bu çocuk Gözleri gülüyordu, bu yaramazın, hayret! Âlem ona dedi ki: Aklî dengen mi bozuk? O da:,,Kim akıllı kim deli bekle ve seyret!ˮ Cidden sadece insan kendisine emek sarfetmeden sunulanları düşünse hala aklın kavrayamadıklarını düşünse aklı duracak sanır o yerdeykende gerçekleri görür kutlarım düşünceye salan şiiriniz kardeşim selam ve dua ile..
Varlıkta boğulurken gördüğüm bütün herkes Ben hiçlik deryâsında, tam kulaç atıyordum Gördüğüm insanlar da zor alıyorken nefes Ben yokluğun dibinde kumlara yatıyordum
Bu hiçlik deryâsında yüzen bir balık oldum Boş varlık sâhiline, uğramam ben bir daha Yokluğun amâkında bâkî bir Hâlık buldum Gidiyorum bu sabah, çok sevdiğim Allahʼa
Kalemin şiirlerini okumak her zaman haz veriyor. Anlam ve mana yönünden, zengin içeriği ile, sade türkçe dili ve akıcı ile mükemmel bir şiir. Yüreğine sağlık. Selam ve dua. Saygılarımla.
Kafatasımda beynim, iki yarım küredir Ortasında kâinat, sanki buğday tânesi Kafatasımda dünya, sadece bir püredir Onu bir çöpe bastı, gönül pastahânesi
Kabuğunu kırıyor, bir hakikat tohumu Nûrların sıcağında filizleniyor her gece Nazlı Anka Kuşuʼna çeviriyor rûhumu Hikmet darağacında, şakıyacak sadece
Dünya denilen topu, iğnelerken bu çocuk Gözleri gülüyordu, bu yaramazın, hayret! Âlem ona dedi ki: Aklî dengen mi bozuk? O da:,,Kim akıllı kim deli bekle ve seyret!ˮ
Hüngür hüngür ağlıyor sokaktaki adamlar Benim bir topum dahi, yok herkese kıyasla Dünya denen çatıdan, başıma acı damlar Eve dolan gözyaşım, eşit hatta Manyasʼla
Varlıkta boğulurken gördüğüm bütün herkes Ben hiçlik deryâsında, tam kulaç atıyordum Gördüğüm insanlar da zor alıyorken nefes Ben yokluğun dibinde kumlara yatıyordum
Bu hiçlik deryâsında yüzen bir balık oldum Boş varlık sâhiline, uğramam ben bir daha Yokluğun amâkında bâkî bir Hâlık buldum Gidiyorum bu sabah, çok sevdiğim Allahʼa
Soner ÇAĞATAY (03:28) 21 Ekim 2011 / Wuppertal / Almanya[
Anlamlı ve güzel dizeler okuduk, gurbetteki şairemizden şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.
mükemmel şiiri ve seslendirmeyi kutluyorum dost yürek..Bazıları hamaset şiirleri yazmaya devam etsin,kin tohumlarını ekmekle meşgul olsun.Bari böyle işe yarayan şiir gibi şiirler yazsalardı