R u h u m a Sardım Kahrımı/ Y o k s u n !Zaman göçüne esir şaşkın kervan kerbelada içsel kanayış nihayesi gül kokan emânı varlığımda titreyişi var ölümün gidişime aldandı sultanı esir tebâ! küf tutmuş düşler gece’de - y o k s u n - matemime uzak kent bağrında taşır suyumu kaç gece var daha kahrıma şafağında akacak save gölü çölü yağmursuz hadra’da ürüyen köpek bahçeme hazan kusacak - y o k s u n - t u t u l m u ş u m! kardelen kokusuna divane aşkında aradım sesini kays misali yolu uğramaz buhara’ya bu göçün kırk ikindi’de gülmeyen sen -v a r l ı ğ ı n d a d u r d u m y o k s u n - uyanın güneşe doğru ruhumu boğan susku bin leyl kanar da durur acıyan yara boğumunda pervazıma üşüşmüyor namegâhım gidişimde h ü z ü n var - k a p ı s ı a r a l ı k t u t m u ş y a z ı - y o k s u n! varlığında durdum sen y o k s u n yokluğuna meftûnum senden y o k s u n! Müslüm KILIÇ |