SUYA YAZILAN ŞİİR
Belki hayali bir hayat yaşadığım
belki de hayati bir hayal uykumu bölüp de düşünürüm baştanbaşa yandığında şehir solduğunda gülüm. Arşın yıldızları da söner kül rengi akşamlarda ince bir sızı gibi çarparken boşluğa Zühre gözlerin de düşüncelerim yorulur ıpıssız çöl gibi dururum aynada asılırken gözlerimde gülüşler nasipsiz yolcu gibi ortada ölün. Ağlamam mezarının başında kan çanağı gözlerim durur sadece akşamın kızıl kıskacında durmam buralarda durmam sürgülü kapılarında sürgünüm başlar benim şehir yandığında yandığında şehir… Ahmet Selim GÜL |
Yandığında şehir...
İçimizdeki şehirler yangınlarda.
Durmamalı oralarda.
Kutluyorum,içtenlikle.