Fısıltılar
başımda bir zonklama,
bekledi, terketmedi bütün gece kimim ki ben, kim bu yabancı çehre bilmiyorum bu acının kökleri kökleri nerede! bir zindan mı şu beden ömürboyu tutsağım milyarlarca hücrede, parmaklıklar dürtüyor, göğsümden dürtüyor sorular musallat sorular haykırır tepiniyor, kuduruyor üzerimde sönmüş bir volkandım oysa şimdi tütüyorum yine kendi dumanım yine kendi gözüme gözüme atıyor kendini sorular sorular çakılıyor gökten üzerime üzerime cevaplar düşüyor düşüyor tam da iki adım öteme ama yüzleşemem ama söyleyemem kim itiyor beni, kim çekiyor ellerim nerede... 22.10.2011 |