Denizin Gömleğini Önden Yırt
su yanmadan yan
kıyıya vuran köpüklü dalgalara inat acıtsa da çek içine en sığ yerine sığınayım ha kadınlığın harı ha cehennemin narı ne gam mor renkler tenimde yüreğim çürüyor simsiyah yenimde kızıl deniz şahlanmış dalgalar hoyrat med cezir biçare sen haylaz sen mavi ben derin ben serin sen suçlu ben asi kumsalında durulayım gözlerindeki deryada yunacak bedenim kapatma gözlerini utanıyorum denizin tuzu mu, terinin tuzu mu saçlarında ıslanmış ellerim adın dudaklarımda çığlık öp ki susayım öp ki düşmesin çığlar öp ki yatağında açılsın kardelenler kur aşkın saatini kır akrebi yelkovanı saniyeyi sinsice olmasın denizin gömleğini önden yırt bir nefes üfle ve gülümse dudağımdaki ısırık izine sen bende ilk ben sende son kadınlığım bakir iki mavinin birleştiği yerde bekliyorum Simsiyah |
sesi, rengi, tadı damakta kalanlardan.koyu, derin, yakın, ateşli; bir lav denizi sanki çağıran.
haylaz ve mavi zamanlardan bir göçebeanka gelse, pencerende gene aynı mı açar şiir?