Anadolu halkından Aleviler’in birçoğunun Horansan’dan geldiği söylenir. Fakat bu tez doğru değildir. Bu halk Anadolu’nun en kadim halkıdır.

Bir hikâyedir almış başını yürümüş
Dolaşıyorum, yürüyorum
Çağ çağ, tarih tarih
Zamanla oldum kâh saman, kâh hasret
Kâh gurbet, kâh mapusluk
Türkistan’da Şeyh Necmettin Kübra ile
Kurdum dergâhı Pir Seyyit Seyfetin dedemle
Oturduk Seyitlik postuna yol gösterdik zamana
Vardık Kırgızıstan’a, Türkmenistan’a
Erdebil’e geldik Ahmet Yesvi’yle tanıştık
Kurduk dergâhımızı ve yol gösterip
Uruk uruk akın ettik Rumeli’ne
Mezopotamya’yı, Anadolu’yu mekân eyledik

Aslında mekânımız hep aynı, uydurulan hikâyeyle
Kanmadık hep olduğumuz yerdeydik Güneşimizle
Sadece bir hikâyeyi Horasan diye adlandırmışlar
Yerli halkları zoraki göçlerle devir devir dolaştırmışlar
Bir daire gibi ordan oraya

Örf, adetimizle ne ciritler atardık
At sırtında cambazlığımız türlü türlüydü
Zamanla kardeş olup gittiğimiz yerlere
Işık bırakıyorduk
Uruklarla el ele verip kirve ve musahip oluyorduk
Ödün vermezdik ne sevdamızda, ne de inancımızda
Karanlık mahzenlerle tehdit edildik ama yılmadık
Devrimciliğimiz, sevdamız ve inancımıza çamur attılar
Bu çamur kurşun olup kendilerine fırladı
Hep kudurdular

Söyle bana oy zalim zaman
Sen değil misin tüm mezalime tanık
Kaç tarih yıktık, kaç imparator eskittik
Kaç memleket değiştirdik
Yakında güneşi zapt edeceğiz, uzayı fethedeceğiz
Alacağız bu güzel dünyayı avucumuza ve
Kendimize ait bir dünyamız olacak kardeşcesine

Hasan DAL
Kızıl Kan Olduk